Praktycznie wszystkie współczesne urządzenia mechaniczne posiadają w swojej budowie odpowiednie elementy uszczelniające, które zapewniają prawidłowe oraz bezpieczne działanie całej konstrukcji. Jednymi z powszechnie wykorzystywanych materiałów uszczelniających są oringi, które sprawdzają się zarówno w prostych instalacjach, jak i w bardziej zaawansowanych urządzeniach mechanicznych. Sprawdzamy, w czym tkwi fenomen popularnych oringów.
Torus, pierścień, oring
Oringi to najczęściej gumowe pierścienie o przekroju kołowym, które dzięki wysokiej elastyczności oraz praktycznej budowie, oferują bardzo szeroki wachlarz zastosowań. Pierścienie oring to uszczelki w kształcie torusa. Jest to figura, która powstaje poprzez obrót okręgu wokół prostej leżącej na tym okręgu i nieprzecinającej go. Dobrym przykładem dla zobrazowania tego kształtu jest zwykła dętka rowerowa. Oringi występują w różnych rozmiarach, lecz najczęściej ich średnica wewnętrzna nie przekracza 5 000 mm.
Oringi to samoczynne i dwustronnie działające elementy uszczelniające, w których zacisk wstępny działa promieniowo lub osiowo. Gwarantuje to szczelność połączenia dwóch podzespołów nawet w przypadku braku ciśnienia. W wyniku działania ciśnienia siły pochodzące z zacisku wstępnego oraz ciśnienia nakładają się na siebie, co prowadzi do wygenerowania całkowitej siły uszczelniającej, która dodatkowo zwiększa się wraz ze wzrostem ciśnienia. Oring, pod wpływem odpowiedniego ciśnienia, zyskuje właściwości zbliżone do cieczy o dużym napięciu powierzchniowym, co powoduje, że ciśnienie rozchodzi się w nim równomiernie we wszystkich kierunkach.
Doskonałe właściwości gwarancją szerokiego zastosowania
Ogromnym plusem oringów jest ich bardzo dobra szczelność oraz zdolność do pracy nawet w najbardziej intensywnych i ciężkich warunkach. Mogą one pracować w warunkach ze zwiększonym ciśnieniem dochodzącym do 200 MPa, w temperaturach od -30 do nawet +180 stopni Celsjusza. Oringi są najczęściej produkowane z mieszanek gumowych powstających na bazie elastomerów. Do ich wytwarzania wykorzystuje się metodę wulkanizacji ciśnieniowej na specjalnych prasach lub stosuje się innowacyjną metodę wtryskową w wykorzystaniem odpowiednio przystosowanych do tego wtryskarek.
Rodzaje oringów
Dostępnych jest kilka różnych materiałów elastomerowych o różnych właściwościach, z których powstają oringi uszczelniające:
- NBR – to elementy wykonane z kauczuku butadienowo- akrylonitrylowego; tego typu oringi są odporne na oddziaływanie większości rozcieńczonych kwasów przemysłowych, a także płynów hydraulicznych, smarów oraz olejów; wykazują one odporność na temperatury na poziomie od -30 do +90 stopni Celsjusza,
- FKM/FPM – to oringi często nazywane olejoodpornymi; wykorzystuje się je najczęściej do pracy w wysokich temperaturach, dochodzących nawet do 210 stopni Celsjusza; tego typu elementy cechują się wysoką odpornością przede wszystkim na oleje hydrauliczne, smary silikonowe, mineralne oraz węglowodory benzenowe, a także na ozon,
- EPDM – tego rodzaju elementy wykorzystuje się najczęściej do pracy w temperaturze od -20 do +150 stopni Celsjusza; oringi EPDM charakteryzują się dużą wytrzymałością na oddziaływanie kwasów nieorganicznych, a także na kwas mrówkowy, chlorowodorowy, parę wodną, alkohole, estry, ketony, płyny hamulcowe, ozon oraz promieniowanie UV,
- VMQ/MVQ – są to oringi silikonowe odporne na temperatury na poziomie od -50 do +240 stopni Celsjusza; elementy tego typu są certyfikowane żywnościowo oraz nie pochłaniają wody; oringi wykonane w tej technologii mogą być bardzo dobrymi izolatorami elektrycznymi oraz wydajnymi uszczelnieniami odpornymi na działaniu ozonu czy też roztworów solnych.
